Kείμενο της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης(νέα τάση στην Ν.Συρίζα)

Η Ριζοσπαστική Παρέμβαση ιδρύθηκε ως τάση της νεολαίας Σύριζα σε μια περίοδο που η άνοδος του Σύριζα στην κυβέρνηση, η πλήρης οπισθοχώρησή  του μπροστά στο ελληνικό και διεθνές κεφάλαιο και η υπογραφή, όπως όλα δείχνουν, εκ μέρους της κυβέρνησης ενός 3ου μνημονίου, απειλούν να ταυτίσουν την αριστερά με τις δυνάμεις που υποστηρίζουν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό.

Ο Σύριζα, μέσα από μια μεγάλη πορεία δυόμιση χρόνων, μετατράπηκε ,εν τέλει και δυστυχώς, σε αστικό κόμμα με σοσιαλφιλελεύθερο χαρακτήρα(με σημαντικές ομοιότητες με το ΠΑΣΟΚ, επί Σημίτη, ή την ΔΗΜΑΡ).

Η μετάλλαξή του οφείλεται στην επικράτηση της  σοσιαλφιλελεύθερης γραμμής στο εσωτερικό του. Αυτή η γραμμή ήταν η κυρίαρχη στο Συνασπισμό έως το 2004, ως Ανανεωτική πτέρυγα. Ένα τμήμα της προχώρησε σε διάσπαση και στην δημιουργία της ΔΗΜΑΡ και ένα άλλο παρέμεινε στο Σύριζα.Από το καλοκαίρι του 2012, ενόψει των δεύτερων εκλογών, γίνεται πολύ πιο ισχυρή αφού η περίπτωση νίκης του Σύριζα κυριολεκτικά φόβισε σημαντικά τμήματα του κόμματος. Φοβήθηκαν, επειδή  κατανοούσαν πως η νίκη του Σύριζα, χωρίς γέφυρες με το σύστημα και με το κίνημα μαχητικό, θα έκανε πολύ δύσκολο τον γρήγορο συμβιβασμό και θα άνοιγε τον δρόμο σε μια  πολύ άγρια σύγκρουση με την αστική τάξη στην Ελλάδα και το εξωτερικό .Έτσι, ήταν πιθανό, για πρώτη φορά μετά τη Χούντα , η αριστερά να έσπαγε το σεβασμό στην αστική νομιμότητα( με ουσιαστικό τρόπο) με τον κίνδυνο, εάν αποτύγχανε, να βρεθεί εκτός νόμου  ή και να εξοντωθεί .

Η συγκεκριμένη τάση, από εκείνο το σημείο ,δυναμώνει πολύ και ξεκινά μια πορεία προς το σοσιαλφιλελευθερισμό .Μια πορεία που περνά μέσα από την εγκατάλειψη του στόχου της κυβέρνησης της Αριστεράς, την κρατικοποίηση του κόμματος, την εγκατάλειψη της ενεργούς συμμετοχής  στους  αγώνες και την καλλιέργεια παθητικοποίησης και εκλογικής αναμονής στο κίνημα, την ριζική αλλοίωση του προγράμματος . Οι κυρίαρχες τάσεις στο κόμμα( Αριστερή Πλατφόρμα, ένα πιο αριστερό τμήμα των  53) αλλά και η νεολαία Σύριζα δεν προσπάθησαν να την ανατρέψουν με έναν ριζικό τρόπο και δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν ένα εναλλακτικό αντικαπιταλιστικό πολιτικό σχέδιο. Περιορίζονται σε μια αντιπολίτευση που προσπαθεί σε ένα βαθμό να επιβραδύνει την πορεία προς το σοσιαλφιλελευθερισμό και εγκλωβίζονται σε μια λογική, που υπαγορεύει την ενίσχυση της πολιτικής δυναμικής ως όπλο για την αναπαραγωγή εσωκομματικών συσχετισμών και μόνο. Αποτυγχάνουν πλήρως να σταματήσουν την μετάλλαξη του Σύριζα και καταλήγουν να την νομιμοποιούν, λειτουργώντας, σε μεγάλο βαθμό , ως αριστερό άλλοθι.

Για την δημιουργία ενός νέου κόμματος-μετώπου

Με αυτά τα δεδομένα πιστεύουμε πως η νεολαία Σύριζα χρειάζεται να αποκοπεί από το Σύριζα. 'Άλλωστε, η αναγκαιότητα συγκρότησης μιας κομματικής νεολαίας με σχετική αυτονομία και ριζοσπαστικό χαρακτήρα, που θα ασκούσε κριτική στο κόμμα και θα το πίεζε προς τα αριστερά ήταν επίκαιρη(αν και ποτέ δεν υλοποιήθηκε από την νεολαία Σύριζα με ουσιαστικό τρόπο)όσο ο Σύριζα ήταν ένα αριστερό ρεφορμιστικό κόμμα .

Εφόσον η μετάλλαξη του Σύριζα σε αστικό σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα ματαιώνει αυτήν την προοπτική θα χρειαστεί να λειτουργήσουμε μεταβατικά ως αυτόνομη οργάνωση και να επικοινωνήσουμε με τμήματα της Αριστερής Πλατφόρμας  ,του πιο προοδευτικού τμήματος της πλειοψηφίας, με τα μέλη  που έχουν αγνές μαχητικές προθέσεις και δυσανασχετούν με την απάθεια ,το συμβιβασμό και το τυχαρπασμό  μεγάλου μέρους των ηγεσιών κάθε τάσης,  με τις  δυνάμεις της εκτός Σύριζα αριστεράς  και με ανένταχτους νεολαίους και εργαζόμενους με όρεξη να αγωνιστούν , για την δημιουργία ενός, εξ ολοκλήρου, καινούριου κόμματος ή μετώπου δυνάμεων.

Η εδραίωση  της σοσιαλφιλελεύθερης  τάσης ήταν αποτέλεσμα της ανυπαρξίας μιας αντιπαραθετικής  αντικαπιταλιστικής (στην πράξη και όχι στα λόγια )γραμμής στο Σύριζα, στην Αριστερά αλλά  και τις λαϊκές τάξεις συνολικά. Είναι σημαντικό, ως Νεολαία Σύριζα, να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση μια τέτοιας πολιτικής γραμμής και πρακτικής ώστε, εάν δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα –μέτωπο, να μην αναγεννηθούν τα μικρόβια και να μην αναβιώσουν πρακτικές που οδήγησαν στην αστική μετάλλαξη τον Σύριζα. Πιστεύουμε πως, για να εντοπίσουμε τα λάθη του παρελθόντος ,αλλά, και  για να συμφωνήσουμε σε μια μίνιμουμ πολιτική βάση (αναγκαία για τη δημιουργία ενός μετώπου, πόσο μάλλον κόμματος),χρειάζεται να προχωρήσουμε άμεσα σε μια ουσιαστική  συζήτηση στο εσωτερικό μας, αλλά και δημόσια, σε μια σειρά θέματα όπως  για παράδειγμα

-Tι προβλήματα υπήρχαν στο κόμμα του Σύριζα αλλά και συνολικά στα αριστερά κόμματα όσον αφορά την εσωτερική λειτουργία τους, τη σχέση τους με το αστικό κράτος αλλά και με την κοινωνική του βάση,  τους/τις εργαζόμενους/ες, το άνεργο κομμάτι της κοινωνίας, τους μετανάστες & τις μετανάστριες καθώς και τα υπόλοιπα ευάλωτα κομμάτια της κοινωνίας. Τι μπορεί να γίνει για να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα;

-Ποια  αρνητικά στοιχεία στις πολιτικές γραμμές που αντιπολιτεύονταν τη σοσιαλφιλελεύθερη τάση  στο εσωτερικό του Σύριζα τις οδήγησαν στην ήττα;

-Γιατί η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ δεν κατόρθωσε να θέσει ένα αριστερό πρόσημο και να συσπειρώσει το προωθημένο κομμάτι της νεολαίας;

-Εκτός από την  αρνητική επιρροή της σοσιαλφιλελεύθερης τάσης ,ποιες  ήταν οι αδυναμίες του κινήματος που εμπόδισαν την δημιουργία μιας μαχητικής αντικαπιταλιστικής τάσης και πρακτικής στο εσωτερικό του; Πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια τέτοια τάση;

-Ποιες οι παθογένειες που εμποδίζουν τη συνεργασία και ενότητα σε μια σειρά από ζητήματα ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς, αλλά και μεταξύ αυτής και του αντιεξουσιαστικού χώρου; Πώς  μπορούν να ξεπεραστούν;

-Ο στόχος της κυβέρνησης της αριστεράς ήταν πράγματι σωστός ως σκαλοπάτι προς τον σοσιαλισμό ή θεωρούμε πως η, έστω και προσωρινή, διαχείριση του αστικού κράτους είναι μια θανάσιμη παγίδα ενσωμάτωσης για την αριστερά; Αν αυτός ο στόχος ήταν λάθος, ποιο μπορεί να είναι το σκαλοπάτι που θα δημιουργήσει καλύτερους όρους για μια σοσιαλιστική επανάσταση στο μέλλον;

Ως Ριζοσπαστική Παρέμβαση, στο βαθμό που μας αναλογεί, θα προσπαθήσουμε να συνεισφέρουμε σε αυτό τον διάλογο, αρχικά με το κείμενο που καταθέτουμε για το συνέδριο Νεολαίας Σύριζα και, στη συνέχεια, με μια σειρά από δημόσιες τοποθετήσεις.

Ελπίζουμε και θα προσπαθήσουμε  να μην κυριαρχήσει στην αριστερά  ο συμβιβασμός και η απογοήτευση, μα η ουσιαστική κριτική και αυτοκριτική, η  αλληλεγγύη και  η αντίσταση.

VENCEREMOS