5 βήματα προς τoν μνημονιακό Σύριζα και oι 3 νέοι οπαδοί του

1)Από την κυβέρνηση  της αριστεράς στην αστική κυβέρνηση εθνικής ενότητας

-Η κυβέρνηση της αριστεράς εγκαταλείπεται για να δώσει την θέση της στην κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας ,δηλαδή μια κυβέρνηση σε συμμαχία με την «αντιμνημονιακή» αστική τάξη. Στο συνέδριο του 2013 έρχεται να βάλει επίσημη σφραγίδα σε  αυτήν την στροφή   αφού, παρά τα σχετικά ριζοσπαστικά κείμενα βάσης ,ανοίγει ο δρόμος στο αντιμνημονιακό μέτωπο(με την νομιμοποίηση συμμαχίας με ΑΝΕΛ).

-Κυβέρνηση εθνικής ενότητας

Η μικρή μείωση των ποσοστών στις ευρωεκλογές του 2014  λειτουργεί ως η αφορμή για την τελική επιτάχυνση της δεξιάς στροφής που εκφράζεται με την θεωρία της στροφής στο κέντρο .Επί της ουσίας, ανοίγει τον δρόμο στην εθνική ενότητα και στην ολοκληρωτική μετάλλαξη  του Σύριζα  σε αστικό κόμμα, σπάζοντας και τον διαχωρισμό ακόμα μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί. Η  κεντρική επιτροπή του Οκτώβρη του 2014 είναι η πλέον κομβική, αφού η αριστερή πλατφόρμα και οι 53, ενώ είχαν την πλειοψηφία, δεν βάζουν αντιμνημονιακό φίλτρο.

Τον Ιανουάριο του 2015, η στροφή επικυρώνεται(περνά η τροπολογία για συνεργασία ΔΗΜΑΡ  και υπόλοιπων μνημονιακών).

Μετά τις εκλογές ,η συμμαχία με τους  ΑΝΕΛ συνδυάζεται με την είσοδο στελεχών της ΔΗΜΑΡ αλλά και πλήθος σοσιαλφιλελεύθερων ή  και καθαρά νεοφιλελεύθερων στελεχών   σε κορυφαίες θέσεις .

2)Κρατικοποίηση του κόμματος

-Σταδιακά το κόμμα, που είχε ήδη μια βαθιά προβληματική λειτουργία, ξεκινά μια γρήγορη πορεία προς την κρατικοποίηση ώστε,  από την μια, να μπορεί να διαχειριστεί και να ενσωματωθεί  στον αστικό κρατικό μηχανισμό και, από την άλλη, η σοσιαλφιλεύθερη τάση να αυτονομηθεί πλήρως, ώστε να μην δέχεται πιέσεις από την βάση του κόμματος και τις άλλες τάσεις. Τα όργανα του κόμματος από την πολιτική γραμματεία, την κεντρική επιτροπή ,τις νομαρχιακές και τις οργανώσεις βάσης, αρχίζουν να χάνουν τον ρόλο τους και απλά να επικυρώνουν αποφάσεις που παίρνονται στο γραφείο του προέδρου. Η πορεία αυτονόμησης του προέδρου και κρατικοποίησης του Σύριζα σφραγίζεται στο συνέδριο του κόμματος  όπου  ο πρόεδρος εκλέγεται από τους συνέδρους και όχι από  την κεντρική επιτροπή και άρα μπορεί να μην λογοδοτεί ,επί της ουσίας ,σε κανένα .Από  το σημείο αυτό και μετά, η  κρατικοποίηση προχωρά με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς. Τον Ιανουάριο του 2015 ο Α. Τσίπρας καλεί μόνος του διαρκές συνέδριο ,παραβιάζοντας ωμά την απόφαση της πολιτικής γραμματείας αλλά  και το καταστατικό (που ορίζει πως, μονάχα σε ψηφοφορία της κεντρικής επιτροπής και αν συμφωνεί το 25% των μελών της, μπορεί να καλεστεί) θέλοντας να εκβιάσει όσους σκέφτονταν να καταθέσουν τροπολογία που θα βάζει αντιμνημονιακό φίλτρο. Όταν τελικά δεν κατέβηκε η τροπολογία, η δεύτερη μέρα του συνέδριου ακυρώθηκε.

Μετά την νίκη στις εκλογές φαίνεται πως η πορεία έχει ολοκληρωθεί ,αφού η πολιτική γραμματεία και η κεντρική επιτροπή  του Σύριζα δεν ρωτήθηκε καν ,ούτε για τον σχηματισμό κυβέρνησης ούτε για την ψήφιση του Παυλόπουλου ούτε για την συμφωνία του Φεβρουαρίου στο eurorogroup. Κλήθηκε, αφού είχαν γίνει όλα τα παραπάνω, να πει μια γνώμη για να διατηρηθούν οι τύποι.

3)Κόψιμο δεσμών  με  τους αγώνες του κινήματος

Ο Σύριζα συμμετέχει στα κινήματα που ξεσπούν την περίοδο 2010-2012 και τους δίνει,  σε ένα βαθμό, πολιτική κάλυψη. Σιγά σιγά, από το καλοκαίρι του 2012, η συμμετοχή  του στο κίνημα διαρκώς μειώνεται, ενώ, αντίθετα, η σοσιαλφιλελεύθερη τάση όχι μόνο δεν  παίρνει πρωτοβουλίες ανασυγκρότησης του κινήματος, μα ξεκινά να καλλιεργεί ένα κλίμα εκλογικής ανάθεσης και ψεύτικων  ελπίδων ,κυρίως, μέσω της θεωρίας του ώριμου φρούτου(σε κάθε μεγάλο αγώνα που ξέσπαγε θεωρούνταν βέβαιο  πως θα πέσει η Κυβέρνηση Σαμαρά).Μάλιστα φτάνει στο σημείο να προδώσει την απεργία της ΟΛΜΕ το καλοκαίρι του 2013 και να μην συμμετάσχει στην γιγαντιαία  πορεία προς τα γραφεία της Χ.Α  στη  Μεσογείων, δίνοντας  «όρκους πίστης» στο συνταγματικό τόξο.

Μετά την άνοδο στην κυβέρνηση, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα,  όχι απλά δεν επικρατεί μια λογική υποστήριξης των κινημάτων, μα, αντίθετα, κυριαρχεί μια κατασταλτική γραμμή στις πιο μαχητικές τους πλευρές(Αμυγδαλέζα, Σκουριές και κοινή επίθεση αστυνομίας-μεταλλωρύχων χωρίς να υπάρξουν τιμωρίες στην αστυνομία, άγριος αστυνομικός κλοιός των Εξαρχείων τις μέρες της απεργίας πείνας κτλ ).Αποκορύφωμα της πολιτικής καταστολής,  η τρομοκρατία μέσα από τον αστυνομικό κλοιό των καταληψιών του ΕΚΠΑ και εν τέλει η παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου!

4)Αλλοίωση προγράμματος 

Μια συνεχής αλλοίωση του προγράμματος ώστε να εξαφανιστούν τα στοιχεία που θα προκαλούσαν την δυσαρέσκεια της ελληνικής αστικής τάξης και της ευρωπαϊκής ένωσης .Η μονομερής διαγραφή  του χρέους,η προοπτική σύγκρουσης με την Ευρωπαική Ένωση, η  άμεση  κατάργηση  των μνημονίων,η βαριά φορολογία στο κεφάλαιο ,ο δημόσιος έλεγχος  και κρατικοποίηση τραπεζών ,η κατάργηση των Ματ, Δέλτα  Διας και των αντιτρομοκρατικών νόμων , όλα άρχισαν, σταδιακά, να εξαφανίζονται. Μετά τις εκλογές, υπήρξε πλήρης συμφιλίωση με τον νεοφιλελευθερισμό μέσω της αποδοχής των ιδιωτικοποιήσεων ,το πάγωμα και όχι την αύξηση των μισθών, την δέσμευση των  αποθεματικών του δημόσιου τομέα και μάλιστα με πράξη νομοθετικού περιεχόμενου(συνεχίζοντας έτσι την υποβάθμιση ακόμα και  της αστικής δημοκρατίας) κτλ.

5)Σχέσεις με καπιταλιστές

Ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια  καπιταλιστών αποκτούν επιρροή και σχέσεις με μέλη της ηγεσίας τους κόμματος(κυρίως, μα όχι αποκλειστικά, με τη σοσιαλφιλελεύθερη  τάση).Πληροφορίες από εσωκομματικές διαδικασίες φιγουράρουν σε πρωτοσέλιδα αστικών εφημερίδων, ενώ μέλη του κόμματος αποκτούν προσωπικές σχέσεις με μεγάλους καπιταλιστές ώστε να υπερασπιστούν τα συμφέροντά  τους. Παράλληλα ,τα συστημικά ΜΜΕ προωθούν σε ένα βαθμό την σοσιαλφιλελεύθερη τάση, ενισχύοντάς  την .

Μετά τις εκλογές ,η  ενίσχυση ,υποστήριξη και η επιρροή  της αστικής τάξης γιγαντώνεται, αφού ο Σύριζα μετατράπηκε σε αστικό κόμμα.

Οι υποστηριχτές του αστικού Σύριζα

Aρχικά, η αστική τάξη που στην πλειοψηφία της έχει πάψει να φοβάται τον Σύριζα

-Τα τεράστια οφέλη που κέρδισαν στην κρίση, λόγω  των μνημονιακών πολιτικών,  θα μείνουν ως έχουν(μισθοί Κίνας, ιδιωτικοποιήσεις κτλ ).

-Η αυταρχική «πανοπλία» του κράτους εκτάκτου ανάγκης  που τους προστατεύει από πιθανές συγκρούσεις με τους εργαζόμενους δεν θα ξηλωθεί(διατήρηση Ματ, Δέλτα, αντιτρομοκρατικών νόμων , μυστικών υπηρεσιών (ΕΥΠ ), όχι στη νομιμοποίηση μεταναστών κτλ)

-Καταφέρνουν να μετατρέψουν τον Σύριζα ,από μια από τις πιο  μαχητικές δυνάμεις της παγκόσμιας 

αριστεράς, σε μνημονιακή  δύναμη ,σπέρνοντας μεγάλη απογοήτευση στους καταπιεσμένους στην Ελλάδα και διεθνώς.

-Μην νιώθοντας πλέον απειλή για την εξουσία τους ,όπως κυρίως την περίοδο 2010-2013 και έχοντας κερδίσει τεράστιο  πλεονέκτημα ως προς τον κόσμο της εργασίας, πιθανά να είναι διατεθειμένοι για κάποιες μικρές παραχωρήσεις ( ένα δημοκρατικό πασπάλισμα στο κράτος εκτάκτου ανάγκης που είχε επιβληθεί ).Να μειωθούν ,για παράδειγμα, τα κέντρα κράτησης και η ακραία αστυνομική βία ,ένα ελάχιστο δίχτυ προστασίας στους πλήρως εξαθλιωμένους ανέργους, ορισμένες πολύ μικρές αυξήσεις στους μισθούς κτλ)  ώστε να αποκτήσουν μια κοινωνική βάση υποστήριξης στην εξουσία τους .

Κάτι τέτοιο πράγματι φαίνεται να είναι ρεαλιστικό, αφού σημαντικά τμήματα εργαζομένων και μικροαστών που έμειναν άνεργα και εξαθλιώθηκαν, ψάχνουν μια σανίδα σωτηρίας και ένα σημαντικό κομμάτι τους(δεδομένου ότι η εξατομίκευση που προκαλεί  η ανεργία μα και η έλλειψη αγώνων βοηθά στον συντηρητισμό)είναι πολύ πιθανό να υποστηρίξει μια τέτοια πολιτική .

Επίσης, σημαντικά τμήματα της μεσαίας τάξης ονειρεύονται η λιτότητα να μην πάρει ακραίες διαστάσεις (ώστε να μην κινδυνέψουν να χάσουν τα προνόμια τους) ,μα παράλληλα δεν θέλουν να γίνει πιο ισχυρός ο κόσμος της εργασίας, αφού έχουν  πλέον, μετά τις μνημονιακές πολιτικές, μια στρατιά μεταναστών και ντόπιων εργαζόμενων για να ξεζουμίσουν με 400 ευρώ .Τέλος, δεν θέλουν σε καμία περίπτωση ρήξη με την ΕΕ , εφόσον διαθέτουν σημαντικές καταθέσεις στις τράπεζες και επίσης δουλειές και συνεργασίες σε άλλες χώρες.

Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, των φτωχών μεσαίων και της νεολαίας μένει «από έξω» και, όσο περνά ο καιρός ,τόσο η υποστήριξή  τους στην κυβέρνηση θα μειώνεται.

το παραπάνω κείμενο είναι είναι τμήμα του κείμενου της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης για το συνέδριο Ν. Σύριζα.Αν θέλετε να το δείτε όλο πατήστε εδώ http://vfvenceremos.blogspot.gr/2015/05/blog-post_13.html.Για να δείτε την άποψη της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης γύρω από προβλήματα του αριστερού κόμματος μαζί με προτάσεις για να λυθούν  εδώ http://vfvenceremos.blogspot.gr/2015/05/blog-post_39.html