Για το μέλλον της Νεολαίας Σύριζα

Εναλλακτικό κείμενο της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης για το Κεντρικό συμβούλιο της Νεολαίας Σύριζα το ΣΚ 18-19 Ιουλιου

Bρισκόμαστε σε  μια κατάσταση  που η άνοδος της κυβέρνησης Σύριζα-ΑΝΕΛ, η πλήρης οπισθοχώρησή  της μπροστά στο ελληνικό και διεθνές κεφάλαιο και εφαρμογή εκ μέρους της   ενός 3ου υπέρ-μνημονίου, απειλούν να ταυτίσουν την αριστερά  στο σύνολο της με τις δυνάμεις που υποστηρίζουν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό.

Το τέλος του Ριζοσπαστικού Σύριζα

Ο Σύριζα, μέσα από μια μεγάλη πορεία δυόμιση χρόνων, μετατράπηκε ,εν τέλει και δυστυχώς, σε αστικό κόμμα με νεοφιλελεύθερο  χαρακτήρα. Αν και υπάρχει ένα σημαντικό δυναμικό που αντιστέκεται ακόμα σε αυτήν την μετάλλαξη, η μάχη για τον Σύριζα έχει χαθεί. Μόνη ελπίδα θα ήταν  ένα συνέδριο  που θα άλλαζε πλήρως  πολιτική γραμμή στο κόμμα περνώντας από την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη σε μια αντικαπιταλιστική μαχητική πολιτική γραμμή, κάτι όμως που γίνεται αδύνατο αφού για να συμβεί απαιτούσε μια πτέρυγα που

-να έχει μια τέτοια ολοκληρωμένη γραμμή

- μια βαθιά  σύνδεση με τις πιο μαχητικές πτέρυγες  των εργαζομένων και της νεολαίας,

-πολύ μεγάλο πολιτικό θάρρος ώστε να διαγράψει άμεσα όλους αυτούς που υποστηρίζουν το ιστορικό έγκλημα εφαρμογής του 3 μνημονίου(κάτι που θα σήμαινε και πτώση της κυβέρνησης).

 Παράλληλα, ένα  κόμμα που να λειτουργεί(ενώ έχει κρατικοποιηθεί και σχεδόν παραλύσει πλήρως με τα πιο μαχητικά και αριστερά μέλη να το εγκαταλείπουν μαζικά).

Η πορεία προς τον πλήρη εκφυλισμό    

Η μετάλλαξή του οφείλεται στην επικράτηση της  σοσιαλφιλελεύθερης γραμμής στο εσωτερικό του. Αυτή η γραμμή ήταν η κυρίαρχη στο Συνασπισμό έως το 2004, ως Ανανεωτική πτέρυγα. Ένα τμήμα της προχώρησε σε διάσπαση και στην δημιουργία της ΔΗΜΑΡ και ένα άλλο παρέμεινε στο Σύριζα. Από το καλοκαίρι του 2012, ενόψει των δεύτερων εκλογών, γίνεται πολύ πιο ισχυρή αφού η περίπτωση νίκης του Σύριζα κυριολεκτικά φόβισε σημαντικά τμήματα του κόμματος. Φοβήθηκαν, επειδή  κατανοούσαν πως η νίκη του Σύριζα, χωρίς γέφυρες με το σύστημα και με το κίνημα μαχητικό, θα έκανε πολύ δύσκολο τον γρήγορο συμβιβασμό και θα άνοιγε τον δρόμο σε μια  πολύ άγρια σύγκρουση με την αστική τάξη στην Ελλάδα και το εξωτερικό .Έτσι, ήταν πιθανό, για πρώτη φορά μετά τη Χούντα , η αριστερά να έσπαγε το σεβασμό στην αστική νομιμότητα( με ουσιαστικό τρόπο) με τον κίνδυνο, εάν αποτύγχανε, να βρεθεί εκτός νόμου  ή και να εξοντωθεί .

Η συγκεκριμένη τάση, από εκείνο το σημείο ,δυναμώνει πολύ και ξεκινά μια πορεία προς το σοσιαλφιλελευθερισμό .Μια πορεία που περνά μέσα από την εγκατάλειψη του στόχου της κυβέρνησης της Αριστεράς, την λογική πάση θυσία στο ευρώ, την κρατικοποίηση του κόμματος, την εγκατάλειψη της ενεργούς συμμετοχής  στους  αγώνες και την καλλιέργεια παθητικοποίησης και εκλογικής αναμονής στο κίνημα, την ριζική αλλοίωση του προγράμματος . Οι κυρίαρχες τάσεις στο κόμμα( Αριστερή Πλατφόρμα, ένα πιο αριστερό τμήμα των  53) δεν προσπάθησαν να την ανατρέψουν με έναν ριζικό τρόπο και δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν ένα εναλλακτικό αντικαπιταλιστικό πολιτικό σχέδιο. Περιορίζονται σε μια αντιπολίτευση που προσπαθεί σε ένα βαθμό να επιβραδύνει την πορεία προς το σοσιαλφιλελευθερισμό και εγκλωβίζονται σε μια λογική, που υπαγορεύει την ενίσχυση της πολιτικής δυναμικής ως όπλο για την αναπαραγωγή εσωκομματικών συσχετισμών και μόνο. Αποτυγχάνουν πλήρως να σταματήσουν την μετάλλαξη του Σύριζα.

Εν τέλει ,η ίδια η σκληρότητα μερίδων του διεθνούς και ντόπιου κεφαλαίου κάνουν αδύνατη ακόμα και μια σοσιαλφιλελεύθερη πολιτική(κάτι τέτοιο ας πούμε θα μπορούσε να συμβεί έαν η συμφωνία κλείνονταν στα πλαίσια των 47 σελίδων της κυβέρνησης ενός μνημονίου δηλαδή απλά με λιγότερα αντιλαϊκά μέτρα) και οδηγούν τον Σύριζα προς μια  πολύ σκληρή  νεοφιλελεύθερη λογική.

Για την δημιουργία ενός νέου φορέα

Εφόσον η μετάλλαξη του Σύριζα σε αστικό νεοφιλελεύθερο κόμμα ματαιώνει αυτήν την προοπτική θα χρειαστεί να λειτουργήσουμε μεταβατικά ως αυτόνομη οργάνωση και να επικοινωνήσουμε με  τις  δυνάμεις της εντός(βουλευτές που ψήφισαν Όχι, τάσεις που καλούν σε αντίσταση στην συμφωνία)  και  εκτός Σύριζα αριστεράς  , με ανένταχτους νεολαίους και εργαζόμενους με όρεξη να αγωνιστούν , για την δημιουργία ενός, εξ ολοκλήρου, καινούριου φορέα.

Η εδραίωση  της σοσιαλφιλελεύθερης(εν τέλει σκέτα νεοφιλελεύθερης)  τάσης ήταν αποτέλεσμα της ανυπαρξίας μιας αντιπαραθετικής  αντικαπιταλιστικής γραμμής στο Σύριζα, στην Αριστερά αλλά  και τις λαϊκές τάξεις συνολικά. Είναι σημαντικό, ως Νεολαία Σύριζα, να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση μια τέτοιας πολιτικής γραμμής και πρακτικής ώστε, εάν δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα –μέτωπο, να μην αναγεννηθούν τα μικρόβια και να μην αναβιώσουν πρακτικές που οδήγησαν στην αστική μετάλλαξη τον Σύριζα.

 Πιστεύουμε πως, για να εντοπίσουμε τα λάθη του παρελθόντος ,αλλά, και  για να συμφωνήσουμε σε μια μίνιμουμ πολιτική βάση (αναγκαία για τη δημιουργία ενός νέου φορέα),χρειάζεται να προχωρήσουμε άμεσα σε μια ουσιαστική  συζήτηση στο εσωτερικό μας για αυτό επανακινούμε άμεσα και έκτακτα (από το Σαββάτο 25 Ιούλιου ώστε να προλάβουν να γίνουν οι όποιες αλλαγές στα κείμενα που υπάρχουν ή και να κατατεθούν νέα) την προσυνεδριακή μας διαδικασία.